|
2 Kasım 1977 MEVLÂNA’yım
ben! 1 Yeminden uzak kalalım,
güzel hale niyaz ile gelelim. YUNUS'um: "Söz yolu buldurur, yol güzele
götürür." der. Yumuşak yolun yapıya vereceği; kapıyı
açacağıdır, kulunun YUNUS misali geçeceğidir. 2 Satır-satır okuduk,
ilmek-ilmek dokuduk; ne bilmekten yoksun kaldık, ne dokunanda hata aradık. 3 "Yoğurt yiyenin
kaşığına büyük dersen, yoğurdu parmak ile yalarsın." dedi,
YUNUS'um söze girdi: 4 " 'Yoğurt yiyen
kim, kaşığı gören kim?' denir. Yoğurt yiyen; yapıya uyandır, ne
var ki günün olayına soluk renk veren. 'Gideyim' diyen. 'Düğüm çözülsün,
açık konuşulsun!' dedik, daha önce verdik. ALLAH'ıma havale edilen her
olay, düzende yerini bulur. Kuşku; sevgiyi siler, huzuru böler. 5 Yorumda yerini
bulamayan, sorundan nasibi olmayandır. 'Hata kimde?..' denilirse; hatalar
bölüşüldük te çözüme girer. Hataya talib olmıyan, her hal ile huzurdan
uzak kalır. Sahifeler okuna-okuna bellenir, ancak öyle aynı hatadan uzak
kalınır. Şekilde değil hata, ruhtadır. 6 Genişliğe
yol açalım, geçitten öyle geçelim, 'Hayır yoldur!' diyelim seçelim! 'Miyyar
olmadan verdim.' diyendedir, 'Sevgide ölçü buldum.' diyendedir. Gedik açılır,
MEYDAN'a geçilir. Müsterih olasınız! Daha önce dedik; ALLAH'ım O'ndan geleni
bilenledir!' " ALLAH'a ısmarladık.
|