|
23 Mart 1969 MEVLÂNA'yım ben! 1 Hoş gördüm (Saat 23 te kuvvetli bir zelzele oldu.) YUVAMIZ, YARATAN’a emanet olunuz. Uğurdur, hayırdır. ALLAH YARATTI, gününü-saatini ayırdı. Yangın, sel, hareketi arz. Dünyanın sarsılması; yeraltından yerüstüne, zenginliğin yüzüne vurması, yukarı fışkırması madenin. 2 Olan ALLAH'tan, gelen ALLAH'tan, SÖZ ALLAH’tan. Münasip dedim.
Uğura inanın. ALLAH'ın her verdiği-aldığı hayırdır. Şüphe
etmeyin, korkmayın. 3 Duydum ‘Yumak?’ dediğini. Madem sordun, söyleyim. Yumak muadildir hayata. Adalet muadildir, ahlaka. Ahlak muadildir mertebeye. Mertebesine göre, damağındaki atâya göre. Damaktaki atâ, ağızdan gönüle kadar olan büyüklük. Yoldur. ALLAH kulun ölçüsünü, ibadetini ölçüp mertebesini vermez. Ağızdan dua olmaz. Ta gönülden ağıza yol uzar. Mümin kulun, ağzıyla gönül arasındaki yol uzundur. Mümin kulu ifade eder. Yol kısa olan; anar ALLAH'ı, duası biter, dünyaya döner. Yolu uzun olan; okur, YARATAN’ı düşünür, gine okur düşünür. Duası bitmez, gönlü geçmez, çünkü yolu çok uzun. Olsa uzun üzülmez, dünyayı gözü görmez. Ona ALLAH'ı lazım. O'ndan başka düşünmez. ALLAH'a olan anında ibadetini bilir, onu yapar. Gönül yolu, ağız yolu birdir; gönlü başka, ağzı başka değildir. Damağın atâsı budur. 4 ‘Duydum...’ dediğinin olmasını dile, doğru yoldan ayrılma. Duasını
yapar, dayanır, ALLAH'tan bekler. Sözümü dinlesin. Yunsun dedim, suyumu içsin
dedim; suyumu taşısın, sunsun demedim. Sabır yol aldırır, gönül yol verir.
ULU’ndan yol aldın, yön buldun. Gönül yundun. Doysun, günlük olsun, günlük yön
olsun. Yönünü her gün doğrudan, çevirsin eğriden. Sungur,
doğruluk adına göre kendini gammetmek. Kanandan
gönül aç, adına göre kendin yolunu seç. ALLAH’a giden, gönülden geçen yoldur. 5 ALLAH andığından korusun, verdiğinden değil. İman yokluğundan korusun. ALLAH'ın DEDİĞİ olur, olsa ne gelir? Suya döner, su gelse yumak biter. Dağlar-taşlar yol verse, sular şehre gelse, ne olur? Sel olur, yumak biter. 6 Manadan dönmeyin, maddeyi seçmeyin. Olsun gönül YARATAN’ın adıyla, O'nun
anılışındaki tadıyla. ADI’na söyleyelim, gönülden dileyelim; ‘YA RABB’i
SANA, yumak mana, mümin kalb dilerim. Mana dilerim, SEN’i bileyim diye; yumak
diledim, okuyayım diye; mümin kalb diledim, seveyim diye. YA RABB’i, SEN bana
dilediğimden kat-kat büyüğünü verdin. SANA şükredeyim diye
münasip kelime bulamıyorum, SEN’i sevmeye doyamıyorum, görmeye yarattıklarını
kıyamıyorum, bakamıyorum. ALLAH'ım yarattığını doyurdun. Doymayanlara
yundur, kalbine sundur ki; görsünler, SEN’i bilsinler, manayı anlasınlar.’ 7 Kulun yarattığı değil, ALLAH’ın yarattığı gider güzel. Giden yok; dünya bir alem, alemler aynı. 8 Madde ve mana aleminin güzelini, ALLAH yaratır. ALLAH’ım yünden,
günden, yönden geleni ayırmasını dileyin. Manayı sevmeyi dileyin. Madde, kul
yapısı, dünya malı; mana, ahiret malıdır, güzeldir. 9 DEDE’nin vazifesi bitmez. Gidip yardım etmek gerek. ALLAH’a ısmarladık. |