26 Eylül 1969

MEVLÂNA'yım ben! 

1 Maniyi niye sordun? Yudum dünyanın, nimet dünyanın. Kul kıymeti edenin, yolunda gidenin, sudan içmek dileyenin; muradı tez olur. Dünyadan soran, ‘ALLAH verse.’ diyen, bulacak tez. YM olduğu, güzel günü geldiğini bilmek, mümin kulun görüşüdür.

2 Duman; şüphe, düğümün sıkıntısı. Düğümünü ‘ALLAH’ımın VERİŞİ.’ dersen, çabuk açarsın. Damın tütsün, mülkün olsun, mümin kul maddeyi bol alsın, ‘ALLAH'ım.’ desin şükretsin. AMİN. 

3 ALLAH'ın aldığı-verdiği, götürdüğü-gönderdiği; sebebi hikmeti vardır. Dünyanın dönüşü, manadan ayrılışına. Durumunu nimetini dersin uyarsın, dinden başkasına yumak vermezsin. Dilediğini, gönül den olsun dediklerini, senin için ve cümle için diye bildiğini ALLAH'tan yalvar. De ki; ‘ALLAH'ım! Dayandım, SEN’den bekledim, dünyanın gidişine uydum, doğru bildim, gönül koydum. Eğer hatalı isem, hatamı AFFET, doğruya döndür. Dünyanın nasibi diledim, ‘Bol verir ALLAH.’ dedim. Dileğimi diledim, alanın-verenin SAHİBİ’ne el açtım, eğri yoldan kaçtım. Dünyada kulun kötüsünü AFFET, kulunu ıslah et.' Düğümü YM. Aldığını oyuna versen, üzül derim. Yuvana verdin, sevin hayıra koştun.

4 Düğün dernek kuruldu, imtihanda sunuldu, kulun duası var mı? Dendi. Var. Kiminden? Yandaki sağındaki, solundaki komşudan. OMAR der ki: “Anasının duasını almış mı, dünyada hoşnut etmiş mi; bin kulun duası yetmez, ananın duasını alan, komşu kapıya gitmez.” Duayı alan, gününü bilir, ömrünü uzatır. 

5 Yumuşak yol tut. Adaleti OMAR’dan, sunduğumu benden al. Dumanın oldu mu, yoluna kötü geldi mi; ‘DEDE’m.’ de çağır, anında gelirim. Sunacağım bu kadar.

6 Danışın dünya işini. Bu günkü gelişimi; dumanı dağıtmaya, gönül yolu açmaya adadım. 

7 Niyetinin düğümüne hayretinin olduğunu gördüm. Günün gecesi, gecenin oluşu yolu bozmaz. ALLAH'a değil, kula isyan. Ağıza kumaştan yama konsa iyi, ne dersin?

8 ALLAH’ımın AFFI’ndan, BÜYÜKLÜĞÜ’nü; kullar sabırdan, ululuğunu gösterir. Hatasız olsa kul, tecrübeyi ne hacet? Olayı büyütmeyin, ALLAH'ın DEDİĞİ olur. Oturdu odundan sıraya, baktı kara perdeye. Döner dünyanın sudan aldığı, kula suyun verdiğini hiçbir şey vermez. Yanılmayın. Olayın olması, kulun bilmesi lazım, dayandığını görmesi lazım. 

ALLAH’a ısmarladık.

LÂİLÂHE İLLALLAH MUHAMMEDÜR RESULULLAH