15 Mayıs 1985

1 Kuşlardan söz getirdik, kayguyu dünden bitirdik, doğruyu aldık gerçeğe götürdük. Cümlenize selam olsun, kuyudan gelen sese kulağınız kapalı kalsın!


2 “Dayanmayı bildik, bulduğumuz gerçeğe uyduk; her yol sorana, taşsız olanı gösterdik. Güzel geldim ben bu yola, güzel dedim kulda hale. Ne verseler gülerim, hayır olsun dilerim.” dedi, YUNUS’um sözü aldı:



3 “Beklersen yerden göğe DOST olanı bulursun, her öğünde aldığın ile kalırsın. Bildiğine gördüğünü ekle, bilmediğin konuyu gelen güne sakla!” dedi, YUNUS’um selamladı.



4 “Var ettiğin her yaprakta ben ADI’nı okurum, ‘Güzel olan’ derim de, çiçekleri rengi ile dokurum. Serdiğim halıda, ‘Yaprak yaprak açılana gel de bak’ dediler, sahibi adına çağırdılar.” dedi, RABİA sözü aldı:


5 “Büktüğüm ipte döktüğüm su görülür, GÜL’den sümbülden adım sorulur. Bilenin bildiği kadar emeği vardır, bağlanmayan düğüm ele alınırsa zordur! ‘Attığımız adımda RABİA’ya selam olsun!’ diyelim, her öğünde taze üzümü yiyelim. Adını gülden alan, gülün renginde kendini bulan; soğuktan uzak dursun, sıcak ile kendini bulsun!” dedi, RABİA selamladı.



6 “Çevremde yol isteyen, çehremden yorgun diyenin sözünü günde aldık, gelen güne huzur diledik.” dedi, EYYÜB’üm söze gelen ile katıldı:



7 “Komşudan komşuya selam verdiğin, atılan düğümü anında gördüğün; düzenin yasasıdır, bilmeyenin tasasıdır. ‘Olmaz’ deme, gül de geç! Olumsuz senden gelmesin, bahçende açan güller solmasın. Dilediğine uymayan kalmaz.” dedi, EYYÜB’üm açılan yuvaya, sevilen havaya gönlünü verdi.

8 “Sevginizden ördüğünüz, başına taç verdiğiniz, elden dilden sildiğiniz her öğünde görülür, açılan yoluna kilim serilir.” dedi, MERYEM sözü aldı, PİR SULTAN ABDAL ile sohbete durdu:



9 “Kalmazsa bir demet çiçek, bahçende güller açacak; gelip geçen her olaya, bilen bilmeyen gülecek. Dağlara selam diyesin, aşına DOST tuzu katasın; senden benden sorsalar, ‘Yolun açık’ diyesin!” dedi, MERYEM açık olan sofrada lokmasını PİR SULTAN ABDAL ile paylaştı.

 

10 “Yumuşak yolun olsun, RABB’inden sözün bilsin; dün gittiği yerden, bu gün de gülsün gelsin.” dedi, HAMZA DOST “Yuvada, havada, toprakta, suda ne varsa gönlünce hizmetine gelsin.” dedi, cümlenizin niyazına katıldı, selamladı.



11 “Tuttuğun attan inme, dediğin sözden dönme; nasibin verildiyse, kulundan gelir sanma!” dedi, KAYGUSUZ sözü aldı:



12 “Dağdan dağa dolaştım, dilediğime ulaştım; bağlı olanı çözdüm, uymayanı çizdim. Gördüm ki, aklım ile emeğim birbirine hizmette. Doymayı dilersen duymayı denemelisin, kendinden kendine aldığın bilgiyi elemelisin! Emeklemeden çocuk yürümez; DOST demezsen, arkandan gelen eteğini süremez. Bil aldığın her taneyi, bil gördüğün her haneyi. Gönüllerden alırsın, sen de güzeli bulursun.” dedi, KAYGUSUZ selamladı.




13 “Siyah beyaz sözden gelir, ne renk olsa ÖZ’den bulur. Yedi renge gönül dolar, gönüllerden BİR’lik doğar.” dedi, HACI BAYRAM sözü aldı:



14 “Duvarı ördüm gireyim diye, kendime bir yuva kurayım diye, YUNUS ile helvayı karayım diye, kurduğun düzende sevgiyi bulayım diye. Her gelenden selam aldım, her sevenle sohbete daldım. Bir de baktım duvar örülmüş, bahçemde çiçekler sarılmış, bağlanan tay koşuya gelmiş. Sevindim övündüm, yumuşak haline gönülden katıldım.” dedi, HACI BAYRAM selamladı.



15 “Çölden geldim adım VEYSEL, yolda durdum, dedim ‘Her olay ezel… günüm güzel, gelen güne gönlüm hazır’ Selam olsun, VEYSEL’in sözü cümlede kalsın!”

16 ALLAH’ıma emanet olunuz, değişen her huyda DOST ADI’nı anınız! Gün gelir uyuma dönüşür, ‘Geçti’ denen her olay DOST ADI’na gelişir. ‘Dün nerden geldi, bugün nerde buldu, yarın nerde kalacak?’ denilirse; olayı paketlemiş olursunuz, dar havuzda kalırsınız. RABB’imin çizgisi, her kulu için güzeldir. Kayguyu silelim, dünle bugünü bölelim, huzurda öylece kalalım.